رفیق و همدم بی ادعای من شعر است

مجال بال گشودن برای من شعر است

اذان بگو که دو رکعت غزل اقامه کنم

رکوع و سجده ی من، ربنای من شعر است

من آسمان و زمین را شکافتم حتی!

قسم به حضرت موسی! عصای من شعر است

شب است و دفترم از نانوشته ها سرشار

سکوت می کنم و اشک های من شعر است

شبی که می روم از شهرتان، شبی سرد است

به روی برف همین ردپای من شعر است

::

بعید نیست ببینم که ذکر شاعرها

بجای فاتحه روز عزای من شعر است