به خاک قدم های امام هادی علیه السلام:

گنبد خاکی و ماتم زده تا می ریزد
بر سر زائر تو خاک عزا می ریزد

حسرت اینکه بگویند: «ضریحت زیباست»
سال ها غصه به قلب شعرا می ریزد ...

شب به شب «جامعه» می خوانم و می بینم نور
خط به خط ظلمت اشعار مرا می ریزد

علت بارش باران! سبب رویش گل!
ذکر تو از دهن چلچله ها می ریزد

«أمرُکم رشد» ... و ما بی تو حقیریم حقیر
«ذکرُکم نور» ... دلم بین دعا می ریزد

کاش می مردم و امروز نمی دیدم که
قبح توهین به تو -توهین به خدا- می ریزد

از شما نیست بعید اینکه ببینیم آخر
کافری اشک به دامان شما می ریزد

::

من قسم می خورم این عشقِ جنون آور من
عاقبت پای شما خون مرا می ریزد