ما داغ عشق را به تماشا کشانده ایم

دردا که با نبودن تو زنده مانده ایم

گنجشک های داغ دل بیقرار را

در آسمان آمدن تو پرانده ایم

ما کودکان باورمان را از ابتدا

بر سفره های نیمه ی شعبان نشانده ایم

ما درس صبر، درس وفا، درس عشق را

از چشم های منتظران تو خوانده ایم

ای آرزوی دور! به هر زحمتی که بود

خود را کشانده ایم و به اینجا رسانده ایم

ای روز ناگزیر که چون روز روشنی!

تنها به شوق آمدنت زنده مانده ایم